Korepetitor i producent: Olga Žulović
Koreografija, libreto i izbor muzike: Tamara Vujošević–Mandić i Slavka Nelević
Igrači: Tamara Vujošević–Mandić, Slavka Nelević, Ivanka Petričević, Nina Braletić, Julija Milačić, Sanja Vujović i Ivana Drakić
Majstor svjetla: Vlado Lalović
Majstor zvuka: Pero Bogojević

Baletska trupa Ballo je NVO koja ima za cilj razvoj i afirmaciju baletske umjetnosti u Crnoj Gori i jedina je trupa kod nas koja se bavi umjetničkom igrom i to kroz njen savremeni scenski izraz. Stvarajući nedostajući igrački kadar za potrebe svih teatara u Crnoj Gori, u čijim projektima sudjeluju naše članice i koreograf, za pet godina djelovanja, uradili smo i:
- plesnu predstavu Umir (2002) u saradnji sa teatrom DODEST, koja je    zavrijedila učešće na prestižnom festivalu Edinburgu,
- dva cjelovečernja baletska koncerta (2003, 2004) kojima obilježavamo    Svjetski dan igre u CG
- predstavu Rekvijem za teatar DODEST (2004)
- plesna predstava Možda u kafeu (2005)
- TV emisiju Ballo koja je nagrađena na internacionalnom festivalu u Nišu.

Plesna predstava Možda u kafeu je jednočinka koja se bavi problematikom međuljudske komunikacije, prvenstveno među polovima. Naše istraživanje delikatnost muško-žensko odnosa, nastojali smo prikazati na pitak, šarmantan i ženski način. Naše viđenje te problematike i poruka ove predstave, mogu se naći u Rilkeovim stihovima: još bi nam mogla desiti se ljubav, koji predstavljaju i svojevrsan libreto ovog baletskog komada. Iako trupu čine samo ženski igrači (razumljivo za crnogorski mentalitet!), predstava nije obojena feminističkim idejama, već su poruke na fonu univerzalnih, moralnih, ljudskih, provjerenih vrijednosti.